فروشگاه اینترنتی حافظه

حافظه فقط خواندنی (ROM)
حافظه فقط خواندنی (ROM) چیست؟
حافظه فقط خواندنی (ROM) نوعی محیط ذخیره سازی است که داده ها را به طور دائم در رایانه های شخصی (رایانه های شخصی) و سایر دستگاه های الکترونیکی ذخیره می کند.

این شامل برنامه نویسی مورد نیاز برای راه اندازی یک رایانه شخصی است که برای راه اندازی ضروری است. این وظایف اصلی ورودی / خروجی را انجام می دهد و برنامه ها یا دستورالعمل های نرم افزاری را نگه می دارد. این نوع حافظه غالباً به عنوان "میان افزار" شناخته می شود - اینکه چگونه تغییر کرده است منبعی برای طراحی در طول تکامل رایانه مدرن بوده است.

تبلیغات

Techopedia حافظه فقط خواندنی (ROM) را توضیح می دهد
از آنجا که ROM فقط خواندنی است ، نمی توان آن را تغییر داد. دائمی و غیر فرار است ، به این معنی که حافظه خود را حتی در صورت قطع شدن برق نیز حفظ می کند. در مقابل ، حافظه دسترسی تصادفی (RAM) فرار است. با قطع برق از بین می رود.

استفاده از اصطلاح مشابه "حافظه غیر فرار" در اینجا قابل اجرا است (بعداً در مورد آن اطلاعات بیشتری ارائه می شود.) می توان گفت كه ROM در حالت پایدار خود ، به عبارتی "حالت" دارد ، جایی كه RAM "بدون حالت" است.

در یک رایانه معمولی مدرن ، تراشه های ROM بی شماری وجود دارد که روی مادربرد و تعدادی بر روی تخته های انبساط قرار دارند. این تراشه ها برای سیستم ورودی / خروجی اساسی (BIOS) ، راه اندازی مجدد ، خواندن و نوشتن در دستگاه های جانبی ، مدیریت داده های اساسی و نرم افزار برای فرایندهای اساسی برای برنامه های خاص ضروری هستند.

ROM ممکن است به عنوان maskROM (MROM) نیز شناخته شود. MaskROM یک حافظه فقط خواندنی است که ROM استاتیک است و توسط سازنده در مدار مجتمع برنامه ریزی می شود. نمونه ای از MROM بوت لودر یا ROM حالت جامد ، قدیمی ترین نوع ROM است.

تاریخچه حافظه فقط خواندنی نشان می دهد که این نوع حافظه استاتیک در طول چرخه عمر رایانه رایج چگونه در مهندسی کار کرده است.

حافظه فقط خواندنی توسط دستگاههایی مانند Mauchly و Eckert’s Electronic Numerical Integrator and Computer یا ENIAC در سال 1948 ایجاد شد و سپس در دهه 1960 در مدارهای مجتمع تجسم یافت. در رایانه های شخصی قبلی ، از ابزارهایی مانند مفسران BASIC برای پیاده سازی حافظه فقط خواندنی استفاده می شد. استفاده از ROM BIOS در رایانه های سازگار با IBM (که در بالا ذکر شد) نیز معمول شد.

حافظه فقط خواندنی و حافظه غیر فرار
حافظه فقط خواندنی در کل حافظه غیر فرار نیز مهم است.

حافظه غیر فرار به هر نوع حافظه ای گفته می شود که حالت داشته باشد و در پایان جلسه کاربر زنده پاک نشود. روش دیگر برای گفتن این موضوع این است که حافظه غیر فرار پایدار است و ماندگارتر از موقتی است.

متخصصان حافظه غیر فرار را به عنوان یکی از دو نوع اساسی طبقه بندی می کنند - حافظه غیر فرار به صورت مکانیکی ، و حافظه غیر فرار را به صورت الکترونیکی خطاب می کنند. هارد دیسک معمولی نمونه ای از حافظه غیر فرار مکانیکی است و فناوری حالت جامد حافظه غیر فرار الکتریکی را نشان می دهد.

از ROM / NVM سنتی تا همه کاره
اولین نوع حافظه فقط خواندنی به گونه ای مهندسی شده است که در زمینه قابل تغییر نیست. برای تغییر حافظه فقط خواندنی ، رایانه ها باید به تولیدکنندگان برگردانده می شدند.

با گذشت زمان ، طراحان شروع به آزمایش اشکال انعطاف پذیرتری از حافظه فقط خواندنی مانند تولید ROM قابل برنامه ریزی قابل پاک شدن یا EEPROM در سال 1971 می کنند.

بعدا ، توشیبا با چیزی به نام NAND flash روبرو شد که هدف آن هم درایوهای سخت و هم منابع حافظه فقط خواندنی بود.

سرانجام چیزی به نام فلش ROM ظهور کرد. ROM فلش نسبت به سایر انواع حافظه های فقط خواندنی قبلی قابل تغییر است و کاربردهای متنوع تری دارد. اکنون در محدوده ای از دستگاه های اینترنت اشیا built تعبیه شده است.

حافظه غیر فرار (NVM)
حافظه غیر فرار (NVM) به چه معناست؟
حافظه غیر فرار (NVM) نوعی حافظه رایانه ای است که توانایی نگهداری داده های ذخیره شده را دارد حتی اگر خاموش باشد. برخلاف حافظه فرار ، NVM نیازی به تجدید متناوب اطلاعات حافظه خود ندارد. معمولاً برای ذخیره سازی ثانویه یا ذخیره سازی سازگار با بلند مدت استفاده می شود.

حافظه غیر فرار در میان رسانه های دیجیتال بسیار محبوب است. به طور گسترده ای در تراشه های حافظه برای حافظه های USB و دوربین های دیجیتال استفاده می شود. حافظه غیر فرار نیاز به انواع نسبتاً کند سیستم های ذخیره سازی ثانویه ، از جمله دیسک های سخت را از بین می برد.

حافظه غیر فرار همچنین به عنوان ذخیره غیر فرار شناخته می شود.

فروشگاه اینترنتی حافظه

Techopedia حافظه غیر فرار (NVM) را توضیح می دهد
ذخیره داده های غیر فرار را می توان به دو نوع طبقه بندی کرد:

سیستم های مکانیکی
سیستم های الکتریکی
سیستم های آدرس دهی مکانیکی از ساختار تماس برای نوشتن و خواندن در یک محیط ذخیره سازی استفاده می کنند. مقدار داده های ذخیره شده به این روش بسیار بیشتر از آن چیزی است که در سیستم های برق دار ممکن است. چند نمونه از سیستم های آدرس دهی مکانیکی ، دیسک های نوری ، دیسک های سخت ، حافظه هولوگرافی و نوارهای مغناطیسی هستند.

سیستم های دارای آدرس برق براساس مکانیسم نوشتن دسته بندی می شوند. آنها گران هستند اما سریعتر از سیستمهای مکانیکی هستند که مقرون به صرفه اما کند هستند. چند نمونه از سیستمهای الكتریكی شده حافظه های فلش ، FRAM و MRAM هستند.

چند نمونه از NVM از جمله