کارت حافظه

yer (همچنین به عنوان لایه 2 نیز شناخته می شود) برای تسهیل این نوع انتقال. در اینجا ، مهندسان این شبکه های مجازی را در درون گره های سخت افزاری فیزیکی متصل می سازند.

به عنوان مثال ، در یک LAN سنتی ، اجزای شبکه دستگاههای فیزیکی مانند هاب ، روتر ، سوئیچ و فایروال ها بودند. در یک شبکه محلی مجازی ، قطعات شبکه از اتصال فیزیکی به عنوان بزرگراه و سرور فیزیکی یا م componentلفه حاوی CPU / RAM به عنوان نوعی "میزبان" استفاده می کنند. مدل OSI امکان ارسال بسته به مقصد شبکه های مختلف را از طریق همان اتصال کابلی یا بی سیم فیزیکی فراهم می کند.

این درک از شبکه ها نشان می دهد که شبکه های امروزی چقدر متفاوت هستند و در محاسبات مدرن چقدر انتزاع شده اند.

[Master Computer - از مبتدی تا متخصص در یک هفته با این دوره شروع سریع از Udemy]
تعویض
سوئیچ یعنی چه؟
یک سوئیچ ، در زمینه شبکه سازی ، دستگاهی با سرعت بالا است که بسته های داده های دریافتی را دریافت می کند و آنها را به یک شبکه محلی (LAN) به مقصد هدایت می کند.

یک سوئیچ LAN در لایه پیوند داده (لایه 2) یا لایه شبکه مدل OSI کار می کند و به همین ترتیب می تواند انواع پروتکل های بسته را پشتیبانی کند. سوئیچ لایه 2 همچنین گاهی اوقات پل نامیده می شود: عملکرد آن ارسال فریمهای حاوی بسته های داده بین گره ها یا بخشهای شبکه است.

اساساً ، سوئیچ ها پلیس ترافیک یک شبکه محلی ساده هستند. سوئیچینگ مسیر حرکت فریم ها را به عنوان واحد داده و نحوه انتقال داده از یک منطقه به شبکه دیگر ایجاد می کند.

در مقابل ، مسیریابی در لایه 3 انجام می شود ، داده ها بین شبکه ها یا از یک شبکه به شبکه دیگر ارسال می شوند.

تبلیغات

Techopedia سوییچ را توضیح می دهد
یک سوئیچ در یک شبکه مبتنی بر اترنت ، بسته های داده / فریم های ورودی TCP / IP حاوی اطلاعات مقصد را هنگام ورود به یک یا چند پورت ورودی می خواند. اطلاعات مقصد در بسته ها برای تعیین اینکه از کدام درگاه های خروجی برای ارسال داده ها به مقصد مورد نظر استفاده می شود ، استفاده می شود. باز هم ، نکته ای که باید به خاطر بسپارید این است که سوئیچ در لایه پیوند داده ، لایه 2 ، کار می کند و یک فریم را که شامل یک بسته داده واحد است ارسال می کند.

سوئیچ ها شبیه هاب ها هستند و فقط هوشمندتر هستند. یک هاب به سادگی تمام گره های شبکه را متصل می کند - بدون سوئیچینگ ، ارتباط به صورت تصادفی اتفاق می افتد ، با هر دستگاهی که سعی در برقراری ارتباط در هر زمان خاص دارد ، و در نتیجه برخورد زیادی می شود. از سوی دیگر ، یک سوئیچ برای یک ثانیه ثانیه یک تونل الکترونیکی بین درگاه های مبدا و مقصد ایجاد می کند ، که هیچ ترافیکی دیگر نمی تواند وارد آن شود. این منجر به برقراری ارتباط بدون برخورد می شود.

سوئیچ ها نیز مشابه روترها هستند ، اما یک روتر توانایی اضافی برای انتقال بسته ها بین شبکه های مختلف را دارد ، در حالی که یک سوئیچ محدود به ارتباط گره به گره در همان شبکه است. انواع دیگر فعالیتها در لایه های پی در پی مدل OSI انجام می شود: در لایه 4 (لایه حمل و نقل) لایه 5 (لایه جلسه ،) لایه 6 (لایه ارائه) و لایه 7 (لایه برنامه) حاکم بر سطح نزدیکترین به کاربر نهایی.

مانند سایر کارت حافظه جنبه های شبکه در مدل OSI ، تغییر به دلیل ظهور مجازی سازی و پیشرفت های منطقی در شبکه ، تکامل یافته است. به عنوان مثال ، اکنون ، اجزای سخت افزاری ، اعم از پل یا سوئیچ یا روتر یا سایر چرخ دنده ها ، به جای اینکه از واحدهای سخت افزاری گسسته "روی فلز برهنه" تشکیل شوند ، در یک ماشین مجازی (VM) تقسیم می شوند.

توسعه LAN یا VLAN مجازی به این معنی است که بسته ها / فریم ها ممکن است به عنوان بخشی از چندین تنظیم LAN ، در بین گره ها در حال حرکت باشند ، جایی که ترافیک منطقاً با توجه به تعیین LAN داده شده ، قطع می شود. منابعی مانند CPU و RAM توسط مدیران سیستم مجازی تقسیم می شوند.

اگرچه مجازی سازی قابلیت کاربری بسیار بیشتری را برای سیستم ها به ارمغان آورده است ، اما اگر سیستم ها به درستی مرتب نشوند ، مشکلاتی مانند پخش گسترده ماشین مجازی به وجود می آید. بنابراین سوئیچ یا پل لایه 2 عملکرد تعیین شده خود را حفظ می کند تا فعالیت شبکه را ثابت و شفاف نگه دارد.

[Master Computer - از مبتدی تا متخصص در یک هفته با این دوره شروع سریع از Udemy]